Γράφει ο Αντιστράτηγος (ε.α.) Αντώνης Βασιλείου*.
Μιλώντας στο κυβερνών κόμμα του, στη γενέτειρά του Ριζούντα του Πόντου στις 28 Ιουλίου 2024, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απείλησε να επέμβει στρατιωτικά στο Ισραήλ. Πιο συγκεκριμένα είπε : «Θα πρέπει να είμαστε πολύ δυνατοί, ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα πράγματα στην Παλαιστίνη, Όπως μπήκαμε στο Καραμπάχ, όπως μπήκαμε στη Λιβύη, μπορούμε να κάνουμε παρόμοια με αυτούς».
Ο Ερντογάν είναι επιρρεπής σε πολεμικές απειλές, εξακολουθεί να συναλλάσσεται με το Ισραήλ και διατηρεί τουρκική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ. Ο Ερντογάν δέχεται επίσης πυρά από τη δική του βάση για την αναποτελεσματικότητά του. Ωστόσο, μπορεί να είναι λάθος να μην λαμβάνουμε σοβαρά υπόψιν τα λόγια του Ερντογάν. Ο Ερντογάν δεν κρύβει τον αντισημιτισμό του ή το μίσος του για το εβραϊκό κράτος. Καλωσόρισε τη Χαμάς στην Άγκυρα πριν από περίπου 18 χρόνια και έκτοτε έχει δώσει στην ομάδα διπλωματικά διαβατήρια για να διευκολύνει την κίνησή τους, τους επέτρεψε πρόσβαση σε τουρκικές τράπεζες, τους παρείχε πληροφορίες και ακόμη και τους επέτρεψε να σχεδιάσουν τρομοκρατικές επιχειρήσεις από τουρκικό έδαφος.
Ο Ερντογάν έχει από καιρό επιστρέψει στον νεο-οθωμανισμό, την πεποίθηση ότι μπορεί να αξιοποιήσει την οθωμανική ιστορία για να αποκαταστήσει την επιρροή της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και τα Βαλκάνια. Μέχρι σήμερα, οι νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του απέτυχαν για τον απλούστατο λόγο ότι οι Τούρκοι θυμούνται πολύ καλύτερα την Οθωμανική Αυτοκρατορία από τους υποτελείς της λαούς. Ο Ερντογάν επιδιώκει ιδιαίτερα να αποκαταστήσει την τουρκική επιρροή στην Ιερουσαλήμ και τους ισλαμικούς ιερούς τόπους της και πιστεύει ότι Παλαιστίνιοι και Άραβες θα απαντήσουν στο κάλεσμά του. Οι Αμερικανοί πολιτικοί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι η ιδεολογία μπορεί να είναι ένα φάρμακο που θολώνει την κρίση και επιτρέπει αυταπάτες μεγαλείου.
Πριν από τριάντα τέσσερα χρόνια, ο Σαντάμ Χουσεΐν ερμήνευσε την έλλειψη ανησυχίας του Αμερικανού πρέσβη April Glaspie μετά την απειλή του να εισβάλει στο Κουβέιτ, ως πράσινο φως για να επιτεθεί στον νότιο γείτονά του. Η πρέσβης Γιούρι Κιμ, ουσιαστικά επανέλαβε το λάθος στις συναλλαγές της με τον Ερντογάν και τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ πριν από την εθνοκάθαρση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν πέρυσι.
Το αληθινό σκάνδαλο, ωστόσο, είναι ότι εάν η Τουρκία ενεργούσε εναντίον του Ισραήλ, πιθανότατα θα το έκανε με αμερικανικά όπλα. Σίγουρα, η Τουρκία έχει τη δική της εγχώρια στρατιωτική βιομηχανία, βασισμένη σε μεγάλο βαθμό σε κλεμμένη αμερικανική τεχνολογία, αλλά ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Jake Sullivan ώθησαν μέσω του Κογκρέσου μια σημαντική αναβάθμιση της αεροπορικής δύναμης της Τουρκίας, επιβραβεύοντας ουσιαστικά τον εκβιασμό του Ερντογάν στο ΝΑΤΟ.
Σίγουρα, τα F-35 του Ισραήλ υπερισχύουν των F-16 της Τουρκίας, αλλά οι αναβαθμίσεις που ευλογήθηκαν από τον Μπάιντεν, εξακολουθούν να σημαίνουν ότι η Τουρκία έχει σημαντική φονικότητα. Το να επιβραβεύει τις γελοιότητες του Ερντογάν αντί να δεσμεύει τις στρατιωτικές σχέσεις με τον τερματισμό της κατοχής της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία δίνει επίσης στην Τουρκία ένα προωθημένο βατήρα από το οποίο μπορεί να εκτοξεύσει τα drones ή τους πυραύλους της. Πράγματι, η Τουρκία έχει ήδη καυχηθεί ότι το Geçitkale, όπως μετονόμασε στην κατεχόμενη αεροπορική βάση Λευκονοίκου, θα είναι μια βάση drone από την οποία θα μπορεί να χτυπήσει όλο το Ισραήλ.
Η Τουρκία δεν μπορεί να κερδίσει έναν πόλεμο με το Ισραήλ, ειδικά δεδομένης της πυρηνικής αποτροπής του Ισραήλ, αλλά ο τουρκικός στρατός μπορεί ωστόσο να κάνει σημαντική ζημιά. Το Ισραήλ είναι επίσης ευάλωτο σε μερικό αποκλεισμό, καθώς οι Χούθι παρεμβαίνουν στη ναυτιλία μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και η Τουρκία θα μπορούσε να κάνει το ίδιο με την Ανατολική Μεσόγειο.
Το πρόσωπο του Ερντογάν σήμερα δεν είναι ένα ξαφνικό δημιούργημα, αλλά το αποτέλεσμα μακράς εξέλιξης σε συνδυασμό με την αλαζονεία που προέρχεται από το να πιστεύει κανείς ότι η Δύση είναι αδύναμη. Το ότι απειλεί να επιτεθεί στο Ισραήλ για λογαριασμό της Χαμάς δείχνει τον πραγματικό του χαρακτήρα και απειλεί να το κάνει χρησιμοποιώντας όπλα που πουλήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο της ενίσχυσης της αποτρεπτικής δυνάμεως του ΝΑΤΟ.
Με πληροφορίες από : nationalsecurityjournal.org (Michael Rubin)
* Ο Αντώνης Βασιλείου είναι Αντιστράτηγος ΜΧ (εα), Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός, MSc Επιχειρησιακός Ερευνητής, τ. Σύμβουλος ΟΑΣΕ επί Συμβατικών Εξοπλισμών και τ. Μελετητής των Συστημάτων Διοικήσεως και Ελέγχου Πληροφοριών του ΝΑΤΟ.