Γράφει ο Αντιστράτηγος (ε.α.) Αντώνης Βασιλείου.
Από το τέλος Απριλίου και μετά, εκτιμάται ότι το έδαφος στη νότια Ουκρανία και στην περιοχή που είναι η γραμμή επαφής των ουκρανικών με τις ρωσικές δυνάμεις, θα είναι αρκετά σταθερό και βατό για κίνηση οχημάτων εκτός δρομολογίων και επιπλέον θα έχει φτάσει ικανός αριθμός αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης από τη Δύση, καθώς και υλικών Μηχανικού, όπως γεφυροφόρα άρματα, μετά και το τελευταίο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Κίεβο ύψους 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, οπότε είναι πολύ πιθανόν να εκδηλωθεί και η αναμενόμενη αντεπίθεση της Ουκρανίας για διάσπαση της ρωσικής αμυντικής τοποθεσίας, την ανακατάληψη των εδαφών μέχρι την Αζοφική θάλασσα και την απομόνωση της Κριμαίας (Ταυρίδας).
Σε ποια ακριβώς περιοχή θα εκδηλωθεί η αναμενόμενη ουκρανική αντεπίθεση παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Μια περιοχή που θεωρείται στρατηγικά πιθανότερη για την κύρια προσπάθεια είναι η κατεύθυνση Ζαπορίζια – Μελιτόπολη, όπου υπάρχει έντονη παρουσία και δραστηριότητα ουκρανών ανταρτών και από εκεί στην Αζοφική θάλασσα. Το έδαφος σε όλη την περιοχή των επιχειρήσεων είναι αναπεπταμένο με την παντελή έλλειψη μεγάλων λόφων και ορεινών όγκων.
Μία επιτυχημένη ουκρανική διάρρηξη της αμυντικής τοποθεσίας σε αυτή την περιοχή θα χώριζε τις ρωσικές δυνάμεις στα δύο, αφήνοντας μια ομάδα απομονωμένη στην περιοχή της Κριμαίας και μια άλλη στα νότια ανατολικά. Επίσης θα έθετε εντός ελέγχου και τη γέφυρα Κέρχ (Kerch), στην έξοδο της Αζοφικής, που συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία.
Από πληροφορίες οι ρωσικές αμυντικές τοποθεσίες αποτελούνται συνήθως από ένα ναρκοπέδιο, κυρίως αντιαρματικό, ακολουθούμενο από 2-3 σειρές γραμμές από τσιμεντένιες πυραμίδες, γνωστές ως οδόντες δράκοντος που στοχεύουν στην επιβράδυνση και την αποδιοργάνωση των επιτιθεμένων μηχανοποιημένων μονάδων. Έπεται ένα ακόμη, πιθανόν μεικτό, ναρκοπέδιο και ενδεχομένως μία σειρά από συρματοπλέγματα που προστατεύουν μια σειρά από χαρακώματα και ορύγματα 400 μέτρα πιο πίσω και τέλος ακολουθεί μια αντιαρματική τάφρος 500 μέτρα πιο πίσω.
Διαβάστε όλο το άρθρο μου ΕΔΩ
