Απορώ με την κοντή μας μνήμη ως χώρα και με την αγωνία μας να ακούσουμε έναν καλό, έστω και υποκριτικό λόγο από την Τουρκία.
.
Αναρωτιέμαι τι ακριβώς συνέβη :
- Πήρε μήπως το Casus belli πίσω;
- Πήρε μήπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο πίσω;
- Απέσυρε μήπως τις επιστολές της από τον ΟΗΕ με τις οποίες αμφισβητεί την κυριότητα των νησιών μας στο Αιγαίο μέχρι και της Γαύδου;
- Απέσυρε μήπως το αίτημα της για αποστρατικοποίηση των νησιών μας του ανατολικού Αιγαίου;
- Πήρε πίσω μήπως τη γαλάζια πατρίδα με την οποία διεκδικεί το μισό Αιγαίο;
- Απέσυρε μήπως τις κατοχικές δυνάμεις από την Κύπρο;
- Απέσυρε μήπως το αίτημα της για δύο ανεξάρτητα κράτη στην Κύπρο;
- Απέσυρε μήπως τις αιτιάσεις της περί τουρκικής μειονότητας στη Θράκη;
- Αναγνώρισε μήπως την γενοκτονία των Ποντίων, των Μικρασιατών και των Ανατολικό – θρακιωτών;
Το μόνο που έχει κάνει μετά από τον ισχυρό σεισμό στην ΝΑ Τουρκία, είναι να αναστείλει απλώς να μας απειλεί φραστικά και να σταματήσει τις παραβιάσεις και υπερπτήσεις, όχι από καλοσύνη αλλά από τα οικονομικά προβλήματα που τους δημιούργησε ο ισχυρός σεισμός και από την κουτοπονηριά του να λάβει πάρει το ΟΚ από την Γερουσία των ΗΠΑ για τα F-16 και για οικονομική βοήθεια από τη Δύση και γιατί όχι και από εμάς.
Τί στο καλό μας έκανε και τρέχουμε πίσω της σαν άβουλα όντα, εκθέτοντας τις θέσεις των ισχυρών συμμάχων μας στις ΗΠΑ, την ΕΕ και αλλού…..;
Κάνουμε μία σημαντική προσπάθεια ενίσχυσης των Ενόπλων μας Δυνάμεων με οπλικά συστήματα μεγάλου κόστους και τώρα συμπεριφερόμαστε σαν να μη τα χρειαζόμαστε !!!!
Μήπως διακατεχόμαστε από το σύνδρομο της Στοκχόλμης ;;; (Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και ταυτίζονται με τους απαγωγείς).
Ας σοβαρευτούμε άπαντες επιτέλους.
