Η Ελλάδα κλέβει το πετρέλαιο στη Θάσο και η Τουρκία παρακολουθεί !!!!


Ο παραλογισμός της τουρκίας ειδικά τον τελευταίο καιρό δεν έχει τέλος. Όλα της ανήκουν και για όλα τα δεινά της φταίει η Ελλάδα.

Διαβάστε ένα πρόσφατο δημοσίευμα στην τουρκική ηλεκτρονική εφημερίδα Sozcu,  για να διαπιστώσετε που έχουν φτάσει οι αξιώσεις τους.

Ακολουθεί το δημοσίευμα σε μετάφραση Αντώνη Βασιλείου:

«Εδώ και καιρό δημιουργούνται ουρές από αυτοκίνητα μπροστά στα πρατήρια, το δολάριο ανεβαίνει, η τιμή των καυσίμων επίσης αυξάνεται. Το περασμένο Σάββατο, το ντίζελ ήταν 11,51 TL στην Κωνσταντινούπολη, 11,68 TL στη Μαλάτια και 11,83 TL στο Βαν.

Με την αύξηση των τιμών των καυσίμων όλοι οι κλάδοι και ιδιαίτερα ο αγροτικός, περνάνε δύσκολες στιγμές. Η τιμή του καυσίμου ντίζελ που χρησιμοποιεί ο αγρότης στο τρακτέρ ξεπέρασε τα 11 TL. Οι τιμές αλλάζουν ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η Ελλάδα εξάγει 4.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα από το νησί της Θάσου, του οποίου τα χωρικά ύδατα ανήκουν στην Τουρκία. Είναι η Ελλάδα που το βγάζει και το χρησιμοποιεί. Επιπλέον, δεν συναντά κανένα εμπόδιο για αυτό. Ωστόσο, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (MGK) συνήλθε και εξέδωσε ανακοίνωση για όσα συνέβησαν στο νησί στο παρελθόν και η Ελλάδα διέκοψε αμέσως την εξόρυξη πετρελαίου.

Η Ελληνική Ενεργειακή Εταιρεία Energean ιδρύθηκε το 2009. Έχοντας λάβει θετικά αποτελέσματα από τις εργασίες γεώτρησης, η Ελλάδα βρήκε πετρέλαιο το 2015, 4,32 μίλια (8 χλμ.) βορειοδυτικά της νήσου Θάσου, δηλαδή σε απόσταση 6 μιλίων από τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Την ίδια χρονιά, η Ελλάδα, που άνοιξε 4 πηγάδια στα τουρκικά χωρικά ύδατα της Θάσου, αύξησε τον αριθμό των γεωτρήσεων σε 11 σήμερα. Το 2009, βρέθηκε πετρέλαιο 4,32 μίλια (8 χλμ.) βορειοδυτικά της Θάσου, σε απόσταση 6 μιλίων από τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Την ίδια χρονιά, η Ελλάδα, που άνοιξε 4 πηγάδια στα τουρκικά χωρικά ύδατα της Θάσου, αύξησε τον αριθμό των γεωτρήσεων σε 11 σήμερα.

Από αυτά τα πηγάδια εξάγονται 4.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα. Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, απόστρατος συνταγματάρχης Ümit Yalım, ο οποίος γνωρίζει από κοντά το θέμα, μας είπε τα εξής:

«Υπάρχουν 111 εκατομμύρια βαρέλια αποθέματα πετρελαίου που ανήκουν στην Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα και το Ισραήλ, που λειτουργούν τις πετρελαιοπηγές στα τουρκικά χωρικά ύδατα εδώ και 6,5 χρόνια, έχουν κλέψει και συνεχίζουν να κλέβουν μέχρι στιγμής 10 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Συμφωνία της Βέρνης που υπογράφηκε στις 11 Νοεμβρίου 1976 μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας· Η Ελλάδα δεν μπορεί να αναζητήσει ή να εξάγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο πέρα ​​από τα χωρικά της ύδατα».

Το 1987, η Ελλάδα, κατά παράβαση της Συμφωνίας της Βέρνης, ξεκίνησε δραστηριότητες έρευνας και γεώτρησης πετρελαίου πέρα ​​από τα δικά της χωρικά ύδατα στα τουρκικά χωρικά ύδατα της νήσου Θάσου. Το MGK συνήλθε υπό την προεδρία του Προέδρου Κενάν Εβρέν στις 25 Μαρτίου 1987 και η Γενική Γραμματεία του NSC εξέδωσε ανακοίνωση για την κρίση της Θάσου κατά του τετελεσμένου γεγονότος της Ελλάδας. Αλλά το ίδιο NSC αφαίρεσε αυτήν την ειδοποίηση από τον ιστότοπο του σήμερα και απέκλεισε την πρόσβαση.

Το Υπουργικό Συμβούλιο συνήλθε την ίδια ημέρα μετά τη συνεδρίαση του MGK. Παραχώρησε άδεια εξερεύνησης πετρελαίου στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) στην τουρκική υφαλοκρηπίδα στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Πολεμικά πλοία του Τουρκικού Ναυτικού στάλθηκαν στη Θάσο για να αποτρέψουν τις δραστηριότητες έρευνας και γεώτρησης πετρελαίου της Ελλάδας.

Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που εξουσιοδοτεί την TPAO να διερευνά πετρέλαιο στην τουρκική υφαλοκρηπίδα της Σαμοθράκης, της Λήμνου, της Λέσβου, της Χίου, των Ψαρών και των Νήσων Μποζμπάμπα και το σκίτσο των πεδίων για την εξερεύνηση πετρελαίου δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 26 Μαρτίου 1987.

Εάν η Ελλάδα συνεχίσει τις δραστηριότητες εξερεύνησης και γεώτρησης πετρελαίου στα τουρκικά χωρικά ύδατα της Θάσου, τα στρατεύματα θα εισέλθουν στα νησιά του Βορείου Αιγαίου με τη διοικητική μεταφορά να γίνει από αέρος και θα τερματιστεί η άδεια της Ελλάδας για χρήση των νησιών. θα δινόταν. Κατά τη διάρκεια της κρίσης της Θάσου το 1987, ο Necdet Üruğ ήταν ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου και ο Necip Torumtay ήταν ο Αντιπρόεδρος. Το Üruğ και το Torumtay απέτρεψαν την Ελλάδα στέλνοντας τουρκικά πολεμικά πλοία στη Θάσο.

Μπροστά στην αποφασιστική στάση της κυβέρνησης Τουργκούτ Οζάλ, η Ελλάδα διέκοψε τις εργασίες εξερεύνησης και γεώτρησης πετρελαίου για να μην χάσει το δικαίωμά της να χρησιμοποιεί τα νησιά. Η Ελλάδα συμμορφώθηκε με τη Συμφωνία της Βέρνης. Σήμερα όμως η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική.

Στη διάσκεψη που έγινε στο Λονδίνο μετά τον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο, η κοινή απόφαση των Έξι Μεγάλων Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία) τα νησιά του Αιγαίου παραδόθηκαν στην Ελλάδα στις 13 Φεβρουαρίου 1914. Το 1914 αναφέρθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με σημείωμα. Σύμφωνα με την απόφαση, η Gökçeada, η Bozcaada και το νησί Meis (Καστελλόριζο) επιστράφηκαν στην Τουρκία. Άλλα νησιά του Αιγαίου υπό ελληνική κατοχή αφέθηκαν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση ότι δεν θα οπλίζονται ούτε θα χρησιμοποιηθούν για στρατιωτικούς σκοπούς. Στην Ελλάδα δεν δόθηκε η κυριαρχία των νησιών, αλλά μόνο το «δικαίωμα χρήσης», δηλαδή το «δικαίωμα κατοχής».

Με το 12ο άρθρο της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, επιβεβαιώθηκε η Απόφαση των Έξι Μεγάλων Κρατών της 13ης Φεβρουαρίου 1914. Τονίστηκε ότι στην Ελλάδα δεν δόθηκε η κυριαρχία των νησιών του Βορείου Αιγαίου, αλλά μόνο το δικαίωμα χρήσης, δηλαδή το δικαίωμα κατοχής. Δεν πρέπει οι αρχές να πάνε πίσω και να εξετάσουν την απόφαση του NSC για τα χωρικά μας ύδατα στη Θάσο, την τότε κυβερνητική οδηγία και την άδεια εξερεύνησης πετρελαίου που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ; Ενώ οι δικοί μας άνθρωποι διαμαρτύρονται για τις υψηλές τιμές των καυσίμων, ως πότε θα είμαστε θεατές της κλοπής των 4.000 βαρελιών πετρελαίου μας την ημέρα;

Αν συνεχιστεί η σιωπή μας απέναντι στον οπλισμό των νησιών και την κατοχή των 19 νησιών μας, έφυγε το λάδι μας».


Leave a Reply

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

© 2024 Antonios L Vasileiou

You cannot copy content of this page