Το χθεσινό διάγγελμα του προέδρου Μπάϊντεν για το Αφγανιστάν.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν απηύθυνε ομιλία στο έθνος σχετικά με την κατάσταση στο Αφγανιστάν καθώς οι Ταλιμπάν αναλαμβάνουν γρήγορα τη χώρα. Ο Μπάιντεν ήταν σταθερός στην απόφασή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα εν μέσω του χάους.

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας σε μετάφραση Αντώνη Βασιλείου

«Καλό απόγευμα.

Θέλω να μιλήσω σήμερα για την εξέλιξη της κατάστασης στο Αφγανιστάν: τις εξελίξεις που συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα και τα βήματα που κάνουμε για την αντιμετώπιση των ταχέως εξελισσόμενων γεγονότων.

Η ομάδα μου εθνικής ασφάλειας και εγώ παρακολουθούσαμε από κοντά την κατάσταση στο Αφγανιστάν και προχωράμε γρήγορα για να εκτελέσουμε τα σχέδια που είχαμε θέσει για να ανταποκριθούμε σε κάθε περίπτωση, συμπεριλαμβανομένης και έκτακτης ανάγκης ταχείας κατάρρευσης που βλέπουμε τώρα.

Θα μιλήσω περισσότερο αμέσως για τα συγκεκριμένα βήματα που κάνουμε, αλλά θέλω να υπενθυμίσω σε όλους πώς φτάσαμε εδώ και ποια είναι τα συμφέροντα της Αμερικής στο Αφγανιστάν.

Πήγαμε στο Αφγανιστάν πριν από σχεδόν 20 χρόνια με σαφείς στόχους: «πιάστε αυτούς που μας επιτέθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 και βεβαιωθείτε ότι η Αλ Κάϊντα δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει το Αφγανιστάν ως βάση από την οποία θα μας επιτεθεί ξανά.»

Το κάναμε αυτό. Υποβαθμίσαμε σοβαρά την Αλ Κάϊντα στο Αφγανιστάν. Δεν εγκαταλείψαμε ποτέ το κυνήγι του Οσάμα Μπιν Λάντεν και τον συλλάβαμε. Αυτό έγινε πριν από μια δεκαετία.

Η αποστολή μας στο Αφγανιστάν δεν υποτίθεται ότι ήταν η οικοδόμηση έθνους. Δεν υποτίθεται ότι θα δημιουργούσε μια ενιαία, συγκεντρωτική δημοκρατία.

Το μόνο ζωτικό εθνικό μας συμφέρον για το Αφγανιστάν παραμένει σήμερα αυτό που ήταν πάντα: η αποτροπή τρομοκρατικής επίθεσης στην αμερικανική πατρίδα.

Υποστηρίζω εδώ και πολλά χρόνια ότι η αποστολή μας πρέπει να επικεντρωθεί στενά στην αντιτρομοκρατική, όχι στην αντάρτικη ή την οικοδόμηση έθνους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αντιτάχθηκα αύξηση των δυνάμεων, που προτάθηκε το 2009 όταν ήμουν αντιπρόεδρος.

Και γι’ αυτό, ως Πρόεδρος, είμαι κατηγορηματικός ότι εστιάζουμε στις απειλές που αντιμετωπίζουμε σήμερα το 2021, όχι στις χθεσινές απειλές.

Σήμερα, η τρομοκρατική απειλή έχει μετασταθεί πολύ πέρα ​​από το Αφγανιστάν: η Αλ Σαμπάαμπ στη Σομαλία, η Αλ Κάϊντα στην Αραβική Χερσόνησο, η Αλ Νούσρα στη Συρία, το ISIS προσπαθεί να δημιουργήσει ένα χαλιφάτο στη Συρία και το Ιράκ και ιδρύει θυγατρικές σε πολλές χώρες στην Αφρική και την Ασία. Αυτές οι απειλές απαιτούν την προσοχή και τους πόρους μας.

Διεξάγουμε αποτελεσματικές αντιτρομοκρατικές αποστολές εναντίον τρομοκρατικών ομάδων σε πολλές χώρες όπου δεν έχουμε μόνιμη στρατιωτική παρουσία.

Αν χρειαστεί, θα κάνουμε το ίδιο στο Αφγανιστάν. Έχουμε αναπτύξει την αντιτρομοκρατική πέραν του ορίζοντα, ικανότητα που θα μας επιτρέψει να κρατήσουμε τα μάτια μας σταθερά στραμμένα σε οποιεσδήποτε άμεσες απειλές για τις Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή και να δράσουμε γρήγορα και αποφασιστικά εάν χρειαστεί.

Όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου, κληρονόμησα μια συμφωνία που ο Πρόεδρος Τράμπ διαπραγματεύτηκε με τους Ταλιμπάν. Σύμφωνα με τη συμφωνία του, οι αμερικανικές δυνάμεις θα ήταν εκτός Αφγανιστάν έως την 1η Μαΐου 2021, λίγο περισσότερο από τρεις μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου.

Οι αμερικανικές δυνάμεις είχαν ήδη μειωθεί κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τράμπ από περίπου 15.500 αμερικανικές δυνάμεις σε 2.500 στρατιώτες στη χώρα, και οι Ταλιμπάν ήταν στο ισχυρότερο σημείο τους στρατιωτικά από το 2001.

Η επιλογή που έπρεπε να κάνω, ως Πρόεδρός σας, ήταν είτε να ακολουθήσω αυτήν τη συμφωνία, είτε να είμαι έτοιμος να επιστρέψω πίσω στη μάχη με τους Ταλιμπάν στη μέση της ανοιξιάτικης αγωνιστικής περιόδου.

Δεν θα υπήρχε κατάπαυση του πυρός μετά την 1η Μαΐου. Δεν υπήρξε συμφωνία που να προστατεύει τις δυνάμεις μας μετά την 1η Μαΐου. Δεν υπήρξε καμία κατάσταση σταθερότητας χωρίς αμερικανικές απώλειες μετά την 1η Μαΐου.

Υπήρχε μόνο η ψυχρή πραγματικότητα είτε να ακολουθήσουμε τη συμφωνία για την απόσυρση των δυνάμεων μας είτε να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση και να στείλουμε χιλιάδες ακόμη Αμερικανούς στρατιώτες πίσω σε μάχες στο Αφγανιστάν, που συρόμενοι στην τρίτη δεκαετία των συγκρούσεων.

Στέκομαι απόλυτα πίσω από την απόφαση μου. Μετά από 20 χρόνια, έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, ότι δεν υπήρξε ποτέ μια καλή στιγμή για την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων.

Γι’ αυτό ήμασταν ακόμα εκεί. Είχαμε καθαρά μάτια για τους κινδύνους. Σχεδιάζαμε για κάθε ενδεχόμενο.

Αλλά πάντα υποσχόμουν στον αμερικανικό λαό ότι θα είμαι ειλικρινής μαζί του. Η αλήθεια είναι: Αυτό εκτυλίχθηκε πιο γρήγορα από ό, τι περιμέναμε.

Τι έγινε λοιπόν; Οι πολιτικοί ηγέτες του Αφγανιστάν παραιτήθηκαν και εγκατέλειψαν τη χώρα. Ο αφγανικός στρατός κατέρρευσε, μερικές φορές χωρίς να προσπαθήσει να πολεμήσει.

Αν μη τι άλλο, οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας ενίσχυσαν ότι ο τερματισμός της στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ήταν τώρα η σωστή απόφαση.

Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν μπορούν και δεν πρέπει να πολεμούν σε πόλεμο και να πεθαίνουν σε πόλεμο που οι αφγανικές δυνάμεις δεν είναι διατεθειμένες να πολεμήσουν για τον εαυτό τους. Ξοδέψαμε πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Εκπαιδεύσαμε και εξοπλίσαμε μια αφγανική στρατιωτική δύναμη περίπου 300.000, απίστευτα καλά εξοπλισμένη δύναμη, μεγαλύτερη σε μέγεθος από τους στρατούς πολλών συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.

Τους δώσαμε κάθε εργαλείο που χρειάζονταν. Πληρώσαμε τους μισθούς τους, με την προϋπόθεση της συντήρησης της αεροπορίας τους, κάτι που δεν έχουν οι Ταλιμπάν. Οι Ταλιμπάν δεν έχουν αεροπορία. Παρέχουμε στενή αεροπορική υποστήριξη.

Τους δώσαμε κάθε ευκαιρία να καθορίσουν το δικό τους μέλλον. Αυτό που δεν μπορούσαμε να τους προσφέρουμε ήταν η θέληση να παλέψουν για το μέλλον τους.

Υπάρχουν κάποιες πολύ γενναίες και ικανές αφγανικές μονάδες ειδικών δυνάμεων και στρατιώτες, αλλά αν το Αφγανιστάν δεν είναι σε θέση να προβεί σε πραγματική αντίσταση στους Ταλιμπάν τώρα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα σε 1 χρόνο ακόμη, 5 ακόμη χρόνια ή 20 ακόμη χρόνια οι αμερικανική παρουσία στο αφγανικό έδαφος θα είχαν κάνει τη διαφορά.

Και εδώ είναι αυτό που πιστεύω στον πυρήνα μου: Είναι λάθος να διατάζουμε τα αμερικανικά στρατεύματα να ενισχυθούν όταν οι ένοπλες δυνάμεις του Αφγανιστάν δεν θα το έκαναν. Εάν οι πολιτικοί ηγέτες του Αφγανιστάν δεν ήταν σε θέση να συγκεντρωθούν για το καλό του λαού τους, αν δεν μπορούσαν να διαπραγματευτούν για το μέλλον της χώρας τους, δεν θα το έκαναν ποτέ, ενώ τα αμερικανικά στρατεύματα παρέμεναν στο Αφγανιστάν φέρνοντας το μεγαλύτερο βάρος και παλεύοντας για αυτούς.

Και οι πραγματικοί στρατηγικοί ανταγωνιστές μας, η Κίνα και η Ρωσία, δεν θα ήθελαν τίποτα περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να συνεχίσουν να διοχετεύουν πόρους και δισεκατομμύρια δολαρίων στη σταθεροποίηση του Αφγανιστάν επ’ αόριστον.

Όταν φιλοξένησα τον Πρόεδρο Γκανί και τον Πρόεδρο Αμπντουλάχ στον Λευκό Οίκο τον Ιούνιο και ξανά όταν μίλησα τηλεφωνικά με τον Γκάνι τον Ιούλιο, είχαμε πολύ ειλικρινείς συνομιλίες. Μιλήσαμε για το πώς το Αφγανιστάν πρέπει να προετοιμαστεί για να πολεμήσει τους εμφύλιους πολέμους μετά την αποχώρηση του αμερικανικού στρατού, για να καθαρίσει τη διαφθορά στην κυβέρνηση, ώστε η κυβέρνηση να λειτουργήσει για τον αφγανικό λαό. Μιλήσαμε εκτενώς για την ανάγκη να ενωθούν πολιτικά οι Αφγανοί ηγέτες.

Δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα από όλα αυτά.

Τους προέτρεψα επίσης να συμμετάσχουν στη διπλωματία, να αναζητήσουν μια πολιτική διευθέτηση με τους Ταλιμπάν. Αυτή η συμβουλή απορρίφθηκε κατηγορηματικά. Ο κ. Γκανί επέμεινε ότι οι αφγανικές δυνάμεις θα πολεμήσουν, αλλά προφανώς έκανε λάθος.

Έτσι, αφήνομαι ξανά να ρωτήσω αυτούς που υποστηρίζουν ότι πρέπει να μείνουμε: Πόσες ακόμη γενιές από τις κόρες και τους γιους της Αμερικής θα έπρεπε να στείλω για να πολεμήσουν Αφγανούς στον εμφύλιο πόλεμο του Αφγανιστάν, όταν δεν θα το κάνουν τα Αφγανικά στρατεύματα; Πόσες ακόμη ζωές, αμερικανικές ζωές, αξίζει; Πόσες ατελείωτες σειρές ταφόπετρων στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον;

Είμαι ξεκάθαρος στην απάντησή μου: Δεν θα επαναλάβω τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν, το λάθος να παραμείνουμε και να πολεμήσουμε επ’ αόριστον σε μια σύγκρουση που δεν είναι προς το εθνικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών, να διπλασιάσουμε έναν πολιτικό πόλεμο σε μια ξένη χώρα, στην προσπάθεια αναδιαμόρφωσης μιας χώρας μέσω των ατελείωτων στρατιωτικών αναπτύξεων των αμερικανικών δυνάμεων.

Αυτά είναι τα λάθη που δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επαναλαμβάνουμε, επειδή έχουμε σημαντικά ζωτικά συμφέροντα στον κόσμο που δεν έχουμε την πολυτέλεια να αγνοήσουμε.

Θέλω επίσης να αναγνωρίσω πόσο επώδυνο είναι αυτό για πολλούς από εμάς. Οι σκηνές που βλέπουμε στο Αφγανιστάν είναι ενοχλητικές, ιδιαίτερα για τους βετεράνους μας, τους διπλωμάτες μας, τους εργαζόμενους της ανθρωπιστικής βοήθειας, για όποιον έχει περάσει χρόνο στο έδαφος για να υποστηρίξει τον Αφγανικό λαό.

Για όσους έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα στο Αφγανιστάν και για τους Αμερικανούς που πολέμησαν και υπηρέτησαν στη χώρα, υπηρέτησαν τη χώρα μας στο Αφγανιστάν, αυτό είναι βαθιά, βαθιά προσωπικό. Είναι και για μένα. Έχω εργαστεί σε αυτά τα θέματα όσο κανείς. Έχω πάει σε όλο το Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, ενώ ο πόλεμος συνεχίζονταν, από την Καμπούλ στην Κανταχάρ, στην κοιλάδα Κουνάρ.

Έχω ταξιδέψει εκεί σε τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις. Συναντήθηκα με τον κόσμο. Μίλησα με τους ηγέτες. Πέρασα χρόνο με τα στρατεύματα μας. Και κατάλαβα από πρώτο χέρι τι ήταν και τι δεν ήταν δυνατό στο Αφγανιστάν.

Έτσι, τώρα είμαστε επικεντρωμένοι σε ό, τι είναι δυνατό.

Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τον Αφγανικό λαό. Θα ηγηθούμε με τη διπλωματία, τη διεθνή επιρροή και την ανθρωπιστική μας βοήθεια.

Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε για περιφερειακή διπλωματία και δέσμευση για την πρόληψη της βίας και της αστάθειας.

Θα συνεχίσουμε να μιλάμε για τα βασικά δικαιώματα του Αφγανικού λαού,  των γυναικών και των κοριτσιών, όπως μιλάμε σε όλο τον κόσμο.

Ήμουν σαφής ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι το κέντρο της εξωτερικής μας πολιτικής και όχι η περιφέρεια. Αλλά ο τρόπος για να το κάνουμε δεν είναι μέσα από ατελείωτες στρατιωτικές αναπτύξεις. Είναι με τη διπλωματία μας, τα οικονομικά μας εργαλεία και προτρέποντας τον κόσμο για να μας ακολουθήσει.

Τώρα, επιτρέψτε μου να εκθέσω την τρέχουσα αποστολή στο Αφγανιστάν. Μου ζητήθηκε να εξουσιοδοτήσω, και το έκανα, 6.000 Αμερικανοί στρατιώτες να αναπτυχθούν στο Αφγανιστάν με σκοπό να βοηθήσουν στην αποχώρηση πολιτικού προσωπικού των ΗΠΑ και των Συμμάχων από το Αφγανιστάν και να εκκενώσουν τους Αφγανούς συμμάχους μας και τους ευάλωτους Αφγανούς στην ασφάλεια εκτός Αφγανιστάν.

Τα στρατεύματα μας εργάζονται για την ασφάλεια του αεροδρομίου και τη διασφάλιση της συνεχούς λειτουργίας τόσο των πολιτικών όσο και των στρατιωτικών πτήσεων. Αναλάβαμε τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας.

Κλείσαμε με ασφάλεια την πρεσβεία μας και μεταφέραμε τους διπλωμάτες μας. Η διπλωματική μας παρουσία έχει πλέον εδραιωθεί και στο αεροδρόμιο.

Τις επόμενες ημέρες, σκοπεύουμε να μεταφέρουμε χιλιάδες Αμερικανούς πολίτες που ζουν και εργάζονται στο Αφγανιστάν.

Θα συνεχίσουμε επίσης να υποστηρίζουμε την ασφαλή αποχώρηση του πολιτικού προσωπικού και του πολιτικού προσωπικού των Συμμάχων μας που εξακολουθούν να υπηρετούν στο Αφγανιστάν.

Η επιχείρηση Allies Refugee, την οποία ανακοίνωσα τον Ιούλιο, έχει ήδη μεταφέρει 2.000 Αφγανούς που είναι επιλέξιμοι για Ειδικές Μεταναστευτικές Βίζες (SIV) και τις οικογένειες τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τις επόμενες ημέρες, ο αμερικανικός στρατός θα παράσχει βοήθεια για να μετακινηθούν περισσότεροι Αφγανοί και οι οικογένειες τους που πληρούν τις προϋποθέσεις για SIV από το Αφγανιστάν.

Διευρύνουμε επίσης την πρόσβαση των προσφύγων για να καλύψουμε άλλους ευάλωτους Αφγανούς που εργάζονταν στην πρεσβεία μας όπως μη κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ή τις μη κυβερνητικές οργανώσεις των ΗΠΑ και Αφγανούς που διαφορετικά βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο και αμερικανικά πρακτορεία ειδήσεων.

Γνωρίζω ότι υπάρχουν ανησυχίες για το γιατί δεν ξεκινήσαμε νωρίτερα την εκκένωση Αφγανών αμάχων. Μέρος της απάντησης είναι ότι μερικοί από τους Αφγανούς δεν ήθελαν να φύγουν νωρίτερα, ακόμα ελπίζοντας για τη χώρα τους. Και μέρος ήταν επειδή η αφγανική κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της μας αποθάρρυναν να οργανώσουμε μια μαζική έξοδο για να αποφύγουμε, όπως είπαν, «κρίση εμπιστοσύνης».

Τα αμερικανικά στρατεύματα εκτελούν αυτήν την αποστολή τόσο επαγγελματικά και αποτελεσματικά όπως πάντα, αλλά δεν είναι χωρίς κινδύνους.

Καθώς πραγματοποιούμε αυτήν την αναχώρηση, έχουμε καταστήσει σαφές στους Ταλιμπάν: Εάν επιτεθούν στο προσωπικό μας ή διαταράξουν τη λειτουργία μας, η παρουσία των ΗΠΑ θα είναι άμεση και η απάντηση θα είναι άμεση και δυναμική. Αν χρειαστεί θα υπερασπιστούμε τον λαό μας με καταστροφική δύναμη.

Η τρέχουσα στρατιωτική μας αποστολή θα είναι σύντομη σε χρονικό διάστημα, περιορισμένη σε έκταση και επικεντρωμένη στους στόχους της: «Βάλτε τους ανθρώπους και τους συμμάχους μας στην ασφάλεια όσο το δυνατόν γρηγορότερα.»

Και μόλις ολοκληρώσουμε αυτήν την αποστολή, θα ολοκληρώσουμε τη στρατιωτική μας αποχώρηση. Θα τερματίσουμε τον μακρύτερο πόλεμο της Αμερικής μετά από 20 χρόνια αιματοχυσίας.

Τα γεγονότα που βλέπουμε τώρα είναι δυστυχώς απόδειξη ότι καμία στρατιωτική δύναμη δεν θα έδινε ποτέ ένα σταθερό, ενωμένο και ασφαλές Αφγανιστάν, γνωστό στην ιστορία ως «νεκροταφείο αυτοκρατοριών».

Αυτό που συμβαίνει τώρα θα μπορούσε εξίσου εύκολα να είχε συμβεί πριν από 5 χρόνια ή 15 χρόνια μετά. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: Η αποστολή μας στο Αφγανιστάν έκανε πολλά λάθη, έκανε πολλά λάθη τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Τώρα είμαι ο τέταρτος Αμερικανός Πρόεδρος που προεδρεύει του πολέμου στο Αφγανιστάν, δύο Δημοκρατικοί και δύο Ρεπουμπλικάνοι. Δεν θα μεταφέρω την ευθύνη σε έναν πέμπτο Πρόεδρο.

Δεν θα παραπλανήσω τον αμερικανικό λαό ισχυριζόμενος ότι λίγο περισσότερο χρόνο στο Αφγανιστάν θα κάνει τη διαφορά. Ούτε θα απομακρυνθώ από το μερίδιο ευθύνης μου για το πού βρισκόμαστε σήμερα και πώς πρέπει να προχωρήσουμε από εδώ και πέρα.

Είμαι Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και το χρήμα σταματά μαζί μου.

Λυπάμαι πολύ για τα γεγονότα που αντιμετωπίζουμε τώρα. Αλλά δεν μετανιώνω για την απόφαση μου να τερματίσω τις πολεμικές μάχες της Αμερικής στο Αφγανιστάν και να διατηρήσω μια εστίαση «λέιζερ» στις αντιτρομοκρατικές μας αποστολές εκεί και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Η αποστολή μας να υποβαθμίσουμε την τρομοκρατική απειλή της Αλ Κάϊντα στο Αφγανιστάν και να σκοτώσουμε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν επιτυχής.

Η επί δεκαετίες προσπάθεια μας να ξεπεράσουμε την ιστορία αιώνων και να αλλάξουμε μόνιμα και να ξαναφτιάξουμε το Αφγανιστάν δεν ήταν εφικτό, και έγραψα και πίστευα ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι.

Δεν μπορώ και δεν θα ζητήσω από τα στρατεύματα μας να πολεμήσουν ατέλειωτα σε έναν εμφύλιο πόλεμο μιας άλλης χώρας, παίρνοντας θύματα, τραυματισμούς ζωής, αφήνοντας τις οικογένειες να διαλυθούν από θλίψη και απώλεια.

Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον της εθνικής μας ασφάλειας. Δεν είναι αυτό που θέλει ο αμερικανικός λαός. Δεν είναι αυτό που αξίζουν τα στρατεύματα μας, που θυσιάστηκαν τόσο πολύ τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Δεσμεύτηκα με τον αμερικανικό λαό όταν υπέβαλα υποψηφιότητα για Πρόεδρος, ότι θα τερματίσω τη στρατιωτική εμπλοκή της Αμερικής στο Αφγανιστάν. Και ενώ ήταν δύσκολο και ακατάστατο και ναι, πολύ μακριά από το τέλειο, τίμησα αυτή τη δέσμευση.

Το πιο σημαντικό, δεσμεύτηκα απέναντι στους γενναίους άνδρες και γυναίκες που υπηρετούν αυτό το έθνος, ότι δεν θα τους ζητούσα να συνεχίσουν να διακινδυνεύουν τη ζωή τους σε μια στρατιωτική δράση που έπρεπε να είχε λήξει εδώ και πολύ καιρό.

Οι ηγέτες μας το έκαναν αυτό στο Βιετνάμ όταν έφτασα εδώ ως νέος. Δεν θα το κάνω στο Αφγανιστάν.

Γνωρίζω ότι η απόφαση μου θα επικριθεί, αλλά θα προτιμούσα να εισπράξω όλη αυτή την κριτική, παρά να μεταφέρω αυτήν την απόφαση σε έναν άλλο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, έναν ακόμη, έναν πέμπτο.

Επειδή είναι η σωστή απόφαση για το λαό μας. Το σωστό για τους γενναίους υπαλλήλους μας που έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους υπηρετώντας το έθνος μας. Και είναι το σωστό για την Αμερική.

Λοιπόν, ευχαριστώ είθε ο Θεός να προστατεύει τα στρατεύματα μας, τους διπλωμάτες μας και όλους τους γενναίους Αμερικανούς που υπηρετούν στους δύσκολους καιρούς.»