Ο Ρήγας Βελεστινλής ή Φεραίος γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Μαγνησίας το 1757. Ήταν Έλληνας συγγραφέας, πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης. Θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Όταν ο Υψηλάντης έφυγε για το Ιάσιο, προκειμένου να γίνει ηγεμόνας της Μολδαβίας, ο Ρήγας τον ακολούθησε. Διαφωνώντας με τον Υψηλάντη έγινε γραμματέας του ηγεμόνα της Βλαχίας Νικόλαου Μαυρογένη, αδερφό του παππού της Μαντούς Μαυρογένους και ταξίδεψε στο Βουκουρέστι έδρα της ηγεμονίας, όντας πλέον 30 χρόνων.
Μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο και την ήττα της Τουρκίας (1790) ο Μαυρογένης αποκεφαλίστηκε ως υπαίτιος της ήττας και ο Ρήγας κατέφυγε στη Βιέννη, την οποία έκανε έδρα της επαναστατικής δράσης του. Στη Βιέννη ταξίδεψε μαζί με τον Αυστριακό βαρώνο Ελληνικής καταγωγής Χριστόδουλο Λάνγκενφελτ-Κιρλιανό, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με άλλους ομογενείς.
Στη Βιέννη συνεργάτες του ήταν κυρίως Έλληνες έμποροι ή σπουδαστές, αλλά οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν οι αδελφοί Πούλιου, από τη Σιάτιστα της Μακεδονίας, τυπογράφοι. Στο τυπογραφείο τους τύπωσε τον Θούριο και την Χάρτα που φιλοτεχνήθηκε από τον Αυστριακό λιθογράφο Φρανσουά Μίλλερ, την επαναστατική του προκήρυξη σε χιλιάδες αντίτυπα, προκειμένου να μοιραστούν στους Έλληνες των υπόλοιπων φιλελεύθερων περιοχών των Βαλκανίων.
Συνελήφθη στην Τεργέστη την 1η Δεκεμβρίου του 1797 και οδηγήθηκε στη Βιέννη στις 14 Φεβρουαρίου 1798, όπου ανακρίθηκε μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του.
Ο Ρήγας (41 χρονών) και οι επτά σύντροφοί του :
- Ευστράτιος Αργέντης 31 χρονών, έμπορος από τη Χίο,
- Δημήτριος Νικολίδης 32 χρονών, γιατρός από τα Ιωάννινα,
- Αντώνιος Κορωνιός 27 χρονών, έμπορος και λόγιος από τη Χίο,
- Ιωάννης Καρατζάς 31 χρονών, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου,
- Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας 22 χρονών, έμπορος από την Σιάτιστα,
- Ιωάννης Εμμανουήλ 24 χρονών, φοιτητής της ιατρικής από τη Καστοριά και
- Παναγιώτης Εμμανουήλ 22 χρονών, αδερφός του προηγούμενου και υπάλληλος του Αργέντη,
Με συνοδεία των αυστριακών αρχών παραδόθηκαν στις 10 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου και φυλακίστηκαν στον πύργο Νεμπόϊσα (Небојша), παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου.
Εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια, στις 24 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκαν και τα σώματά τους ρίχτηκαν στον Δούναβη.
Αιωνία η τιμή και η μνήμη αυτών.
 |
Τα άρθρα και τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα αυτή εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση των άρθρων και των σχολίων χωρίς την αναφορά της σελίδας ως πηγή. |
Ακολουθήστε την ιστοσελίδα μου στο GOOGLE NEWS για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.
