Η Γέφυρα Κοράκου ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γιοφύρι των Βαλκανίων. Έζησε για 434 χρόνια αντέχοντας τους σεισμούς και τις μανιασμένες κατεβασιές του Αχελώου μέχρι που έπεσε θύμα του Εμφυλίου. Είχε άνοιγμα 48 μέτρα και ύψος 25 μέτρα.
Ιστορικό μνημείο που βρίσκεται στην περιοχή των Πηγών Άρτας, με μέγιστη ιστορική και πολιτιστική σημασία. Το έκτισε το 1514 – 1515 ο αρχιεπίσκοπος Λάρισας Βησσαρίωνας, ο οποίος για να συγκεντρώσει τα χρήματα ταξίδεψε στα Βαλκάνια.
Ένωνε το Ν. Καρδίτσας με το Ν. Άρτας και έζησε για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου. Δυστυχώς όμως έπεσε κι αυτό θύμα του εμφυλίου στις 28 Μαρτίου του 1949, όταν ανατινάχθηκε από αντάρτες της ΙΙ Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε υπό τον Καπετάν Διαμαντή – Γιάννης Αλεξάνδρου, ώστε να μην επιτρέψει τη γρήγορη συνένωση των κυβερνητικών δυνάμεων που δρούσαν στις δυο όχθες του ποταμού κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του κυβερνητικού στρατού το 1949 εναντίον των ανταρτών του ΕΛΑΣ.
Μόλις βράδιασε, ενώ οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν αγγίξει το γεφύρι, το μηχανικό των ανταρτών του ΕΛΑΣ το ανατίναξε, δίνοντας τέλος στη σύγκρουση. Η ανατίναξη έγινε με 61 κιλά δυναμίτιδας που τοποθετήθηκε στη μέση του γεφυριού και πυροδοτήθηκε μέσα από την κούλια (δηλ. το φυλάκιο), από έναν αντάρτη με το όνομα Καραντάος.
Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Καπετάν Διαμαντή (Γ. Αλεξάνδρου) προς το Αρχηγείο Νοτίου Ελλάδος: «28-03-1949: Τμήματα πέρασαν γέφυρα στοπ / ξεκόφτηκε μια διμοιρία δυτικά του Αχελώου στοπ / αεροπορία στοπ / είχαμε αρκετούς τραυματίες στοπ / λίγους σκοτωμένους στοπ / Γέφυρα ανατινάχθηκε 21.15 στοπ».
Χρέος μας να αποκατασταθεί το ιστορικό αυτό μνημείο στην πράξη και όχι στα λόγια όπως μέχρι τώρα.
“Τ’ έχεις καημένε κόρακα
και σκούζεις και φωνάζεις;
Μήνα διψάς για αίματα
για τούρκικα κεφάλια;
Πέτα, ψηλά κατ’ Άγραφα
στου Άσπρου το γεφύρι”.
